Mój ogród to moja duma. To chyba najpiękniejsze miejsce w całej okolicy. Został nawet wyróżniony w miejscowej gazetce. Ale ogród to również bardzo ciężka praca. Codziennie, po powrocie z pracy idę do swojego ogródka i go pielęgnuję. Regularnie plewię grządki, odcinam uschnięte gałązki, odrywam zeschnięte kwiaty. Bardzo lubię to zajęcie. Zresztą od kiedy pamiętam, ogród i działka, to były miejsca gdzie czułam się najlepiej. Ciężka praca fizyczna pomagała mi się odstresować, uspokoić. Teraz miałam bardzo ciężki okres w pracy. Istniało niebezpieczeństwo że stracę pracę. Byłam więc bardzo zestresowana. Potrzebowałam jakiejś odskoczni, miejsca gdzie uspokoję swoje myśli. Ogród nadawał się do tego doskonale. Starałam się spędzać w nim jak najwięcej czasu. To było lepsze niż jakakolwiek psychoterapia czy środki uspokajające. Na ten czas rodzina przejęła wszystkie obowiązki domowe. Wiedzieli, że ogród jest dla mnie swego rodzaju terapią. A przecież na zdrowiu, również psychicznym, nie można oszczędzać.
